Cornel Bierens (1949) is beeldend kunstenaar en schrijver. Werd opgeleid tot
klinisch psycholoog aan de Universiteit Utrecht en tot kunstenaar aan de
Academie Artibus in Utrecht (voorloper HKU, voortijdig afgehaakt) en de Gerrit
Rietveld Academie Amsterdam (voortijdig afgehaakt).
Ontwikkelde zich in zijn beeldend werk van schilder en tekenaar tot bouwer van
grote installaties, meestal volgens de technieken van de anamorfose en het
mozaïek. Met dank aan een wisselend team van medewerkers, met name Dick en
Margo van Berkum, de vaste kern. De laatste tijd ligt de aandacht weer vooral
bij een oude liefde: schilderingen maken op vellen behang.
Publiceerde kunstkritieken en columns in onder meer Metropolis M,
NRC-Handelsblad, De Witte Raaf, De Groene Amsterdammer en Het Financieele
Dagblad. Schreef daarnaast fictie, vaak met de beeldende kunst als motief,
waaronder Schildpad met Roos en Mes, een roman voor jongeren, en
non-fictie, waaronder De handgezaagde ziel. Over de terugkeer van de
ambachtelijkheid in de kunst en omstreken.
Was gastdocent op vrijwel alle Nederlandse academies voor beeldende kunst en
vervulde meerjarige docentschappen aan de Gerrit Rietveld Academie Amsterdam, de
Academie voor Popcultuur in Leeuwarden, de Vrije Academie/Gemak in Den Haag en
de Design Academy Eindhoven. Zat van 2001 tot 2008 in de jury van de
Witteveen+Bos Kunst en Techniekprijs. Maakte in 2015 en 2016 drie exposities
over Vincent van Gogh met hedendaagse kunstenaars, resp. bij Arti en Reuten in
Amsterdam (tweedimensionaal) en MOTI in Breda (driedimensionaal).
De afgelopen jaren vlogen heen met het schrijven aan een omvangrijke roman over
de kunst en de dood, het laatste woord is aan de uitgevers. Het boek draagt als
motto een woord van Albert Camus: „Er is maar één enkele vrijheid: in het
reine komen met de dood. Daarna is alles mogelijk.“