Dit schilderij (310 bij 830 cm, acryl op doek) is te zien als een poging om de 15de, 17de en 19de eeuw te integreren. Oftewel als een samensmelting van de losse schilderijtjes die Dieric Bouts zo magistraal tot een groot geheel kon smeden, de virtuoze boten van Willem van de Velde de Jonge en de pre-abstracte luchten van William Turner. Het werk bestaat uit 96 doeken van elk 50×50 cm. Ze moesten ieder hun individuele kracht krijgen en toch samen een onmiskenbare eenheid vormen. Staand voor het schilderij krijg je het gevoel dat de delen niet in een plat vlak liggen, terwijl dat wel zo is (het omgekeerde effect van De hersenen volgens Cornel Bierens.) Het schilderij werd geëxposeerd in Düsseldorf (Das Boot, 1990) en Amsterdam (RAI, 1990).